(Lang voordat er blogs bestonden schreef ik al. Wat bloggen leuk maakt, is dat er nu gegraaid kan worden in oude schriftjes en bestanden. Dit gedicht dateert van mei 1986 (zo'n 25 jaar geleden) en refereert aan de nucleaire ramp bij Tsjernobyl. Het is weer bijster actueel.)
Wit Rusland
De jongst verziekte plek op aard
is een betonnen bak met zand:
het onheil lijkt er weggewaaid
naar jonger verziekt land op aard,
snel nu het melkvee van het land
en wachten of de wind nog draait.
Zojuist nog vlug het gras vergaard
onzichtbaar, aan de buitenkant,
heeft het zich in mij uitgezaaid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten