zondag 29 januari 2012

Berlijns hier, nu en vroeger in een Utrechts circus


Ine stelde voor om in de kerstvakantie met de kinderen naar het wintercircus in Utrecht te gaan. Het was een voorstelling speciaal voor ANWB leden, die een flinke korting kregen op de toegangsprijs.  We besloten tot de aanschaf van eersterangs kaartjes, wat achteraf bleek te betekenen dat je op een tribune zat die in de speelrichting van de artiesten lag (het publiek zat rondom de piste).


De circustent stond in een winderige uithoek van het jaarbeursterrein, die met de fiets nauwelijks bereikbaar was, terwijl de ANWB van origine toch een wielrijdersbond is. We waren ook zowat de enige fietsers. Het was de circusmensen goed gelukt om het contrast tussen die druilerige en winderige ambiance en de ontvangsthal van het circus (jn de voortent) stevig aan te scherpen: draaimolens, popcorn en andere handige kinderlokkers. Toen we eenmaal aangekomen waren bij de tribunes bleek dat de ANWB nog steeds een grote vereniging is. Ik begon te vermoeden dat er op de tribunes meer te zien zou zijn dan in de piste.

De voorstelling begon met de trapezewerkers en al na drie minuten was ik erg opgelucht dat ik zelf ook een vak had geleerd, welk gevoel ik deelde met Ine. Vervolgens kwam er een jongleernummer; ik heb bij dergelijke acts steevast veel moeite om in het hier en nu te blijven en maakte wel drie wandelingen door Berlijn terwijl de knotsen door de lucht vlogen; ik zou die stad daags erna gaan bezoeken onder de laatste eer te bewijzen aan Eckehard, de man van mijn nicht Sigrid die daags na Kerst was overleden.


Nu zit ik in een café met uitzicht op de Funkturm op Alexanderplatz dit stukje te schrijven en ben ik weer in het circus, zeg maar; de cirkel is rond. Vanmorgen om vijf uur kwam ik aan in deze wereldstad op het overweldigende Hauptbahnhof. Binnen vijf minuten heb je koffie en een broodje, zelfs om die tijd en weer vijf minuten heb je uit een automaat voor € 6,40 een dagkaart voor alle soorten van überorganisiert openbaar vervoer in deze stad (U-bahn, S-bahn, bus, tram en trein). Geen poortjes, geen wantrouwen. Kunnen we nog iets van leren in onze OVchipcard-benauwenis.