Vanmorgen zag ik “WaLRuS” rijden en meteen had ik Lennon en McCartney in m’n hoofd: “If the sun don’t shine you’ll get a tan from standing in the English rain”. “WaLRuS” bleek een aanhanger, die getrokken werd door “BaRDoT” en dat leverde weer heel andere associaties op, al is er een taboe op eigennamen, net als bij het spelletje Scrabble (misschien bestaat er iets als een “BaRDieeT”?. En kijk, daar verderop gaat “PaRKieT” (of is het “PaRKeT”?), die juist “GiRaF” ontwijkt …
Met vier letters zijn ze het mooiste. Enkelvoudige zelfstandige naamwoorden zijn mooier dan samengestelde, die zijn mooier dan werkwoorden en die zijn weer mooier dan vervoegingen. Met andere woorden: PuBLieK en SeNSoR zijn mooier dan RiooLGaS, dan komt HeLPeN en daarna HieLPeN of PiKTeN (daarvan maak je bij voorkeur natuurlijk PeKToN).
Met drie letters kom je al gauw op voltooide deelwoorden, zoals GeZet en GeZoeT of op GeZiT (vgl. GeHuiL). Maar ook hier zijn mooie enkelvoudige exemplaren, zoals PuBeR, KaToeN en RoBoT. En wat te denken van VeuLeN, VioLeN, VoeLeN, VeLeN (combinaties met meer mogelijkheden zijn ook populair).
Dit gaat natuurlijk over Nederlandse kentekenplaten, vanaf februari 1980 met twee combinaties van twee letters en vanaf mei 2008 met drie letters. Tijdens het fietsen dwalen mijn gedachten wel eens af naar de onbedoelde semantiek achter deze lettercombinaties, waardoor het verkeer een andere dimensie krijgt.
